Białko w psiej diecie jest bardzo ważne i niezbędne. To on jest budulcem każdego organizmu, ale jest także źródłem wielu aminokwasów, które są potrzebne do rozwoju. Przejmuje się, że każdy psi organizm powinien przyjmować 2-2,5 g białka na każdy kilogram masy ciała. Ważna jest nie tylko ilość, ale i także jakość. Jednak nadmiar jest poważny jak w każdym przypadku. Co jednak kryje się za przebiałkowaniem?

Dyskusje na temat przebiałkowania

W internecie można spotkać różne opinie na temat tego schorzenia. Jedni uważają, że jest to choroba całkowicie wymyślona i nie powinno się zwracać na nią uwagi. Z drugiej strony czy lekarze weterynarii leczyliby zwierzęta na nieistniejącą chorobę? Prawda jest taka, że nazwę „przebiałkowanie” wiąże się automatycznie z białkiem, jednak w wielu przypadkach jest to nieprawidłowy stosunek fosforu do wapnia. Wielu z nich (lekarzy i właścicieli psów) niestety nie ma tej świadomości. Kluczem do poznania i postawienia prawidłowej diagnozy są badania.

Czym jest tak naprawdę przebiałkowanie psa?

Przebiałkowanie psa to schorzenie polegające na przyjmowaniu zbyt dużej ilości wysoko przetworzonego mięsa przez pupila. Jednak nadmiar samego białka jest wydalany z organizmu lub odkładany w postaci tłuszczu. Głównie jest to spowodowane niewłaściwą dietą. Jednak jedynym problemem, jakie powoduje nadmiar białka w diecie jest otyłość.

Pies, który spożywa mięso, poza białkiem, przyjmuje także inne związki, między innymi fosfor i wapń. W słabej jakości mięsach (zawłaszcza tych wysoko przetworzonych) znajduje się zdecydowanie więcej fosforu, a wapnia jest niewielka ilość. Więc schorzenie to jest mylnie wiązane z białkiem. Oba te związki są bardzo ważne, ponieważ odpowiadają za budowę koci i zębów u zwierząt. Fosfor wchodzi także w skład struktury kwasów nukleinowych – RNA i DNA i odpowiada za metabolizm.

Hotel dla psa – wiedza w pigułce

Skutki schorzenia

Jeśli chodzi o sam nadmiar białka, to może on głównie powodować (i najczęściej) otyłość i utratę masy mięśniowej, ale i liczne zaparcia. Jednak sama otyłość jest równie groźna dla organizmu co inne choroby i trzeba z nią walczyć. W przypadku złego stosunku fosforu do wapnia pojawią się problemy ze stawami. Mogą nawet zdarzać się przypadkowe złamania na skutek osłabienia kości. Ostatnie badania wykazały, że szczenięta, które przyjmują nadmiar wapnia w tym okresie, w przyszłości są bardziej narażone na pojawienie się osteoporozy.

| WYPROWADZANIE PSÓW – WSZYSTKO CO MUSISZ WIEDZIEĆ

Przebiałkowaniu przypisuje się: łupież, drapanie, ropienie oczu, nadmierne wypadanie sierści, nadmierne wylizywanie łap. Jednak są to głównie zachowania pojawiające się przy alergiach (i nie tylko). Warto więc w tym celu udać się do weterynarza na badania i szukać rozwiązania, które wyeliminuje wszelkie niepożądane zachowania.

Leczenie

W przypadku tego schorzenia nie ma konkretnego leczenia. Zaleca się zwykle zmianę diety i regularne sprawdzanie, ile minerałów dostarczamy psiemu organizmowi. Podając jedynie surowe mięso, dorzucajmy dodatkowo warzywa i owoce, aby uzupełnić dietę o brakujące składniki. Kupując gotowe karmy, łatwiej będzie nam kontrolować przyjmowanie danych związków. Na opakowaniach znajdziemy całą tabelkę z ilościami. W przypadku zaparć, które pojawiają się przy nadmiarze białka, należy podawać pokarm z błonnikiem. Wpłynie on pozytywnie na wypróżnianie.

| Potrzebujesz opiekuna? Odwiedź animalhotels.com

Pamiętajmy o konsultacji z weterynarzem i nie stawiamy sami diagnozy w domu, ponieważ możemy bardziej zaszkodzić niż pomóc. Zróbmy odpowiednie badania, a lekarz na pewno nakieruje nas w odpowiednią stronę.

Zdrowe źródła minerałów

Białko

Cennym źródłem tego składnika są przede wszystkim: jaja, mięso wieprzowe, jagnięce, drobiowe, pszenica, kukurydza, soja, ryby oraz karmy specjalistyczne (karma monobiałkowa).

Fosfor

Fosfor znajdziemy przede wszystkim w jajach, rybach, mięsie, nabiale i zbożach.

Wapń

Doskonałym źródłem wapnia są głównie kości i produkty mleczne, które zostały poddane fermentacji na przykład jogurt czy twaróg. Wapń znajdziemy również w niektórych rybach oraz w jajach i ich skorupkach.