Codziennie na świecie zachorowuje jakiś kot. FIP należy do jednych z chorób, które doprowadzają do śmierci setki kotów. Jest groźna dla kotów domowych, ale także tych wolno żyjących. Chorobę tą wywołują wirusy koronawirusa. W ostatnich latach grupa tych wirusów na stałe zapadła w świadomości ludzi i również coraz częściej lekarze weterynarii mają z nimi do czynienia u małych czworonożnych przyjaciół.
Czym jest FIP?
FIP to skrót od Feline Infectious Peritonitis, co po polsku oznacza zakaźne zapalenie otrzewnej. Otrzewna jest cienką i gładką błoną surowiczą, która wyściela ściany jamy brzusznej i miednicy. Dodatkowo pokrywa całkowicie lub częściowo położone w tych jamach narządy. Choroba ta jest wywoływana przez mutację kociego koronawirusa (FCoV). Jest to bardzo powszechny wirus. Szacuje się, że nawet 80-90% kotów jest zarażonych. Jednak do rozwoju choroby dochodzi u niewielkiej liczby zwierząt. Ryzyko zachorowania na FIP zwiększa: stres, przebywanie w dużej liczbie zwierząt, zakażenie wirusem białaczki lub wirusem niedoboru immunologicznego. Czynniki te powodują obniżenie odporności, przez co kot będzie podatny na wszelkiego rodzaju wirusy. Najbardziej narażone są kot młode do 3 roku życia.
| Potrzebujesz opiekuna? Wejdź na animalhotels.com

Jak dochodzi do zarażenia FIP?
Chorują zwykle koty od 3 miesiąca do 3 lat, koty w podeszłym wieku oraz z obniżoną odpornością. Zwykle do zakażenia kocim koronawirusem dochodzi droga pokarmową (jedząc i pijąc z tych samych misek oraz korzystając z tej samej kuwety), rzadziej drogą kropelkową poprzez kochanie czy pielęgnacje. Kot może również zarazić się bezpośrednio przez krew w wyniku pogryzienia oraz drogą śródmaciczną. Po zarażeniu dochodzi do namnażania się wirusa w nabłonku jelit kota. W tym czasie kot dostaje biegunki, bez żadnych dodatkowych objawów. W tym czasie poprzez wydalanie kału organizm usuwa wirusa. Może to trwać kilka dni, miesiące, a nawet całe kocie życie. Jednak niektóre z kotów nie chorują na zakaźne zapalenie otrzewnej, a jedynie cały czas wydalają go z organizmu.
Bezpieczeństwo w pracy – petsitter
Rozwój FIP
Do rozwoju FIP dochodzi wskutek mutowania się koronawirusa. W dalszym etapie wszystko zależy od sprawności układu odpornościowego:
– jeśli odporność jest dobra, to dochodzi do choroby suchej (bezwysiękowej) tzn., że ogniska zapalne są rozsiane po różnych narządach w postaci ziarniaków. Rodzaj ten pojawia się bardzo rzadko;
– jeśli odporność jest niska, dochodzi do choroby mokrej (wysiękowej) i wtedy w bardzo szybki tempie dochodzi do odkładania się znacznej ilości wysięków w jamie brzusznej. Występuje on znacznie częściej niż pierwsza odmiana.
W ciągu 14 dni wirus zainfekuje prawie całe ciało. Znajdziemy go w układzie nerwowym, w kale, układzie pokarmowym. Wysięki doprowadzą do zwężania się naczyń krwionośnych, co spowoduje wzrost ciśnienia. Najbardziej widoczne to jest po naczyniach krwionośnych nerek i gałek ocznych, ponieważ są bardzo małe i gęste.

Objawy zakaźnego zapalenia otrzewnej
Objawy mogą pojawić się kilka dni, tygodni, a nawet kilka lat po zarażeniu wirusem. Zwykle nie są jednoznaczne i nigdy nie wskazują wprost na FIP. U chorego kota może pojawić się gorączka, surowiczy wyciek z nosa lub oczu, osłabienie bądź utrata apetytu. Na dalszych etapach choroby objawy zależne są od jej rodzaju:
– przy postaci bezwysiękowej – jeśli ziarniniaki pojawiają się w oku, może dojść do wypadania trzeciej powieki, zmętnień w rogówce, odkształceń źrenicy i wylewów w siatkówce oka. Jeśli ziarniaki zlokalizowane są w układzie nerwowym, to może dojść do drgawek, porażeń, oczopląsu, utraty równowagi, zaburzeń orientacji, nietrzymania moczu. Gdy zostanie uszkodzona wątroba, to objawi się to żółtaczką. Jeśli będzie to trzustka – pojawią się wymioty, biegunka oraz cukrzyca.
– przy postaci wysiękowej – dochodzi do zapalenia błon surowiczych i gromadzi się lepki, żółty płyn w jamie brzusznej i/lub klatce piersiowej. Wtedy brzuch ulega powiększeniu, reszta ciała natomiast chudnie. Kot będzie miał problemy z oddychaniem. Błony śluzowe mogą być blade.
| Potrzebujesz opiekuna? Wejdź na animalhotels.com
petsitter – niańka dla Twojego zwierzaka
Diagnozowanie choroby
Postawienie diagnozy, że jest to zakaźne zapalenie otrzewnej, jest niezwykle trudne. Powodem tego jest różnorodność objawów i różne formy choroby. Aby być bliżej postawienia prawidłowej diagnozy, konieczne jest wykonanie wielu specjalistycznych badań takich jak: badanie morfologii i biochemii krwi z elektroforezą białek, badania ultrasonograficzne, badanie wysięku z jam ciała (np. z otrzewnej), badanie płynu mózgowo-rdzeniowego czy badania molekularne.
Niestety diagnoza o chorobie jest wyrokiem śmierci. Jest ona nieuleczalna, a zwierzę w tym czasie bardzo cierpi.
Opieka nad zwierzętami – nie jest to takie trudne
Leczenie zakaźnego zapalenia otrzewnej
Niestety nie ma konkretnych leków czy antybiotyków na tę chorobę. Terapia ogranicza się jedynie do ograniczenia stanów zapalnych pojawiających się w kocim organizmie. Terapia ta obejmuje:
– wspomaganie odżywiania – stosowane są wtedy pokarm o wyższej kaloryczności z preparatami dosmaczającymi karmę, przez co kot chętniej je
– nawadnianie organizmu
– stosowanie leków przeciwzapalnych
– suplementacja
– wspomaganie pracy wątroby
– stosowanie wlewów dożylnych zawierających substancje odżywcze i terapeutyczne
Dodatkowo ważne jest zachowanie higieny i ograniczanie stresu. Możliwe jest w ten sposób przedłużenie życia kota z zachowaniem dobrego samopoczucia. Jednak kluczem do osiągnięcia dłuższego życia jest ścisła współpraca z weterynarzem.